Υπάρχουν ερωτήσεις που δεν τις αποφεύγουμε επειδή δεν ξέρουμε την απάντηση,
αλλά επειδή τη γνωρίζουμε ήδη — και μας φοβίζει.
Η ερώτηση ¨Συμβιβάζεσαι; ή Απλά Φοβάσαι να Φύγεις;¨ δεν αφορά την αγάπη.
Η αγάπη, στις περισσότερες σχέσεις, υπάρχει.
Αφορά κάτι βαθύτερο:
την ελευθερία, τον φόβο, την αυτοεκτίμηση και το πόσο χώρο έχεις τελικά μέσα στη δική σου ζωή.
Πολλές γυναίκες δεν μένουν σε μια σχέση επειδή είναι ευτυχισμένες.
Μένουν επειδή έχουν μάθει να αντέχουν.
Επειδή έχουν μάθει να ερμηνεύουν τον συμβιβασμό ως ωριμότητα
και την αναμονή ως απόδειξη αγάπης.
Ο συμβιβασμός σπάνια έρχεται με πόνο που ουρλιάζει.
Έρχεται σιωπηλά.
Με φράσεις όπως:
-
¨Δεν είναι τόσο άσχημα…¨
-
¨Τουλάχιστον υπάρχει…¨
-
¨Θα μπορούσε να είναι χειρότερα…¨
Και κάπως έτσι, χωρίς δραματικές σκηνές,
η γυναίκα σταματά να ζητά περισσότερα
και αρχίζει να αντέχει λιγότερα.
Σε αυτό το video και σε αυτό το άρθρο, δεν θα βρεις οδηγίες φυγής.
Δεν θα σου πω αν πρέπει να μείνεις ή να φύγεις.
Θα κάνουμε κάτι πιο ουσιαστικό:
θα φωτίσουμε γιατί μένεις.
Θα μιλήσουμε για:
-
τον συμβιβασμό που μοιάζει λογικός
-
το ¨δεν είναι τόσο άσχημα¨ που λειτουργεί σαν αυτο-υπνωτισμός
-
τον φόβο φυγής που δεν αφορά τον άλλον, αλλά το πένθος
-
το νευρικό σύστημα που ζει σε αναμονή επιβίωσης
-
τα εσωτερικά triggers που δείχνουν ότι έχεις ήδη φύγει μέσα σου
Γιατί πολλές φορές, η γυναίκα φεύγει εσωτερικά πολύ πριν φύγει σωματικά.
Αυτό που κρατά τις περισσότερες γυναίκες δεν είναι ο άνδρας.
Είναι:
-
ο φόβος ότι ο χρόνος πήγε χαμένος
-
ο φόβος ότι επένδυσαν σε κάτι που δεν απέδωσε
-
ο φόβος ότι αν φύγουν, θα πρέπει να πενθήσουν μια εκδοχή ζωής που δεν έγινε ποτέ
