Η αρνητική αυτο-ομιλία διαποτίζει τη συνείδησή μας. Συχνά, αναδύεται από μέσα μας σαν ένα αδύναμο ρεύμα κριτικών σκέψεων και κρίσεων που έχουν τις ρίζες τους στις εμπειρίες, τους φόβους και τις ανασφάλειες του παρελθόντος μας.
Αυτός ο εσωτερικός διάλογος, ασκεί βαθιά επιρροή στις συμπεριφορές και την αυτοαντίληψη των συναισθημάτων μας. Λειτουργεί, ως ένας αυτο-διαιωνιζόμενος κύκλος που ενισχύει τις αρνητικές πεποιθήσεις μας υπονομεύοντας την αυτοπεποίθηση και την ευημερία μας.
Ο τρόπος που εκδηλώνεται η αρνητική αυτο-ομιλία είναι είτε ως αυτοκατηγορία, είτε ως αυτοκριτική. Διαστρεβλώνει την αντίληψή μας για την πραγματικότητα, οδηγώντας μας στο να δούμε τον εαυτό μας και τις περιστάσεις μας, μέσα από το πρίσμα της αναξιότητας ή της ανεπάρκειας.
Η αρνητική αυτο-ομιλία, δεν περιορίζεται σε μεμονωμένα περιστατικά, αλλά αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης αφήγησης που κατασκευάζουμε στο μυαλό μας.
Αυτές οι αφηγήσεις που συνήθως διαμορφώνονται από τα κοινωνικά πρότυπα, τις πολιτιστικές προσδοκίες και τις προσωπικές εμπειρίες, συμβάλλουν στη διαμόρφωση της αυτοαντίληψης και της ταυτότητάς μας, ριζώνοντας βαθιά μέσα μας, διαπερνώντας τις σκέψεις μας και επηρεάζοντας τις αλληλεπιδράσεις μας με τον κόσμο.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τη διαβρωτική της αρνητικής αυτο-ομιλίας εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τη φύση της και επιθυμούμε να οδηγηθούμε προς τον αυτο-μετασχηματισμό και την ενδυνάμωση.
********
